കോവിഡ് കാലത്തെ സുപ്രധാന പ്രയോഗങ്ങൾ ....

അപ്രിയങ്ങളൊക്കെ പ്രിയങ്ങളാക്കി
സുപ്രധാനമായ പല പ്രയോഗങ്ങളും
ക്ഷിപ്രകോപിയായ മനുഷ്യനെ മാറ്റാൻ
സുപ്രിയനായി വന്നു പരമാണു..

പ്രകൃതിയെ പരിഭ്രാന്തപ്പെടുത്തി..
പ്രായം നോക്കാതെ ഈ പരമാണു.
പ്രതിരോധങ്ങളെല്ലാം പാരിൽ പറത്തി
പ്രവചനാതീതമായാവാൻ അഴിഞ്ഞാടി..

പ്രതിരോധങ്ങളെല്ലാം പിഴുതെറിഞ്
പ്രാണനെടുത്തീ പരമാണു.
പ്രയോജനമെന്നു കരുതും മരുന്നുകളൊക്കെ
പ്രവർത്തനരഹിതമാക്കി അവൻ പടവെട്ടി..

പ്രത്യാശകൾക്കു വിഘ്നം സൃഷ്ടിച്ചു
പ്രാരാബ്ദങ്ങളേറെ തന്നു ഈ പരമാണു.
പ്രശ്നങ്ങളേറെ വന്നു ഭവിച്ചു
പ്രമാണങ്ങളെല്ലാം കാറ്റിൽ  പറത്തി ..

പ്രവാസികളെ പരിഹാസിതനാക്കി
പ്രച്ഛന്നനായി ഈ പരമാണു.
പ്രവശ്യകൾക്കെല്ലാം അതീതമായി.
പ്രശ്നക്കാരനാമീ  ദുരന്തകാരി..


പ്രധാനമന്ത്രിമാർ അവലോകനം നടത്തി
പ്രേരിതരാക്കി സ്വജനങ്ങളെ
പ്രതിരോധവും സാമൂഹിക അകലവും
പ്രതീക്ഷയും മുന്നിൽ കണ്ടവർ..

പ്രൗഢിയോടെ സകല പ്രതിഭങ്ങളും
പ്രവർത്തന നിരതരായി പൊതുപ്രവർത്തകർ..
പ്രയത്നനിക്കുന്നു ആഹോരാർഥം
പ്രകമ്പനമേൽപിച്ചു പകർച്ചവ്യാധിക്കുമേൽ

പ്രഗത്ഭരായ ആരോഗ്യപ്രവർത്തകരും.
പ്രശംസകൾക്കതീതമായ സേവകരായി
പ്രതീകാത്മക   മാലാഖകളായവർ
പ്രിയപെട്ടവരിൽ പ്രിയപ്പെട്ടവനായി

പ്രഭാതം മുതൽ സായംസന്ധ്യവരെ
പ്രാർത്ഥനയോടെ മനുഷ്യകുലമത്രയും
പ്രണമിച്ചു പോയി ജീവിതസൗഭാഗ്യങ്ങളെ..
പ്രകീർത്തനം സർവ്വേശ്വരനുമാത്രം

പ്രബുദ്ധരാകണം നമ്മൾ
പ്രവചനാതീതകമാകണം നാൾ വഴികൾ
പ്രതിഫലമിച്ഛിക്കാത്ത കർമ്മങ്ങളുമായി
പ്രകീർത്തിക്കപ്പെടണം പ്രകൃതിയെ .

പ്രണയിക്കാംനമുക്ക് പ്രകൃതിയെ
പ്രയത്നിക്കാം പുതിയ ലോകക്രമത്തിനായി
പ്രായശ്ചിത്തം ചെയ്തു മാനവൻ
പ്രവർത്തിക്കാം പുതുതലമുറക്കായി .

ആകാശം ചിരിക്കുകയാണ് ...ഭൂമിയോ...

ലോകം അതിന്റെ കണക്കുകൂട്ടലുകളൊന്നും തെറ്റിച്ചില്ല .. ഇത്തവണ വില്ലാനൊരു പരമാണു. പേര് കൊറോണ ..
ഇന്ന് ലോകം മുഴുവൻ നിശ്ചലമാക്കി അവൻ എല്ലാ മനുഷ്യരെയും കൂട്ടിലടച്ചും , പേടിപ്പിച്ചും അകറ്റിനിർത്തിയും മനുഷ്യമനനസിനെ അവൻ കുറച്ചേ വരിഞ്ഞുകെട്ടി. ആദ്യം തമാശയായി കരുതിയ പലരും പിന്നെ അങ്ങോട്ട് വിശ്വസിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇവൻ ആള് ചില്ലറക്കാരനല്ലല്ലോ എന്ന്. അതിർത്തികളിൽ കടന്നു അതിർത്തികളിലേക്കു , കാടോ കടലോ വ്യത്യാസമില്ലാതെ അവന്റെ സഞ്ചാരപഥം വികസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. രാജ്യങ്ങളും , പ്രവശ്യകളും  എല്ലാം അവന്റെ ശക്തിക്കു മുന്നിൽ നിയത്രണരേഖകളില്ലാതെ പകച്ചു നിന്നു

മനുഷ്യൻ മരണത്തിനു കീഴടങ്ങുന്നതു ദൈനം ദിനം കൂടി .. ഭൂമിയുടെ പല കോണുകളിലും കണ്ണുനീർ ഇറ്റിറ്റു വീണു . വേദനയുടെ പ്രകമ്പനം ലോകസാമ്രാജ്യത്തിന്റെ തലപ്പത്തും എത്തി.. ഓരോ ദിവസവും ഒളിമ്പിക്സിൽ മെഡൽ എണ്ണം കൂടുന്ന രാജ്യങ്ങൾ പോലെ മത്സരിച്ചു തുടങ്ങി. മരണ കണക്കെടുക്കാനും  , രോഗികളുടെ എണ്ണം തിട്ടപ്പെടുന്നത് കാണാനും എല്ലാരും ആകാംഷയോടെ കാത്തിരുന്നു..

ആരോഗ്യപ്രവർത്തകർ പതിവിനു വിപരീതമായി മുന്നണി പോരാളി കളായി. രാജ്യം കാക്കുന്ന പട്ടാളക്കാരെക്കാളും ധീരരായി അവർ പൊരുതി.. അവരുടെ അർപ്പണബോധവും , മനോ ധൈര്യവും , ക്ഷമയും ,പലരുടെയും ജീവൻ കാത്തു.


വീട്ടുതതടങ്കലിലായ മനുഷ്യൻ വീടിന്റെ ചുമരുകൾക്കുള്ളിൽ പുതിയലോകം തീർത്തു. എല്ലാത്തിനും ഒരു നിഷ്ഠ വന്ന പോലെ .. പുറത്തിറങ്ങണമെന്നുണ്ട് പക്ഷെ മനസ്സും ശരീരവും അവനെ വീട്ടിൽ തളച്ചിടാൻ പ്രാപ്തരാക്കി. അമ്പലവും , പള്ളിയുമെല്ലാം വീട്ടിലൊതുങ്ങി. സ്കൂളില്ലാത്തതു കൊണ്ട് കുട്ടികൾ പുതിയ പഠന രീതികളും കളികളും തുടങ്ങി .ചിലർ അറ്റുപോയ ബന്ധങ്ങൾ കൂട്ടിയോജിപ്പിക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തി. ഈ സമയത്തു ആകാശം മണ്മറഞ്ഞവരുടെ ആത്മാക്കളെ കൂട്ടം കൂട്ടമായി സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് മനുഷ്യൻ പലവിധേന കടത്തിവിട്ടിരുന്ന വിഷവായുവിനു ആശ്വാസമായി. .. ആകാശം കൂടിതൽ തെളിഞ്ഞു..  ആദ്യദിനങ്ങളിൽ വിറങ്ങലിച്ച ഭൂമി മെല്ലെ ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ പഴയ സൗകുമാര്യതയിലേക്ക് നിറങ്ങൾ കൂടാൻ തുടങ്ങി. മനുഷ്യൻ കുറച്ചെങ്കിലും അവനെ കുറച്ചു ഓർക്കാൻ തുടങ്ങി. ഭൂമിയിലെ അനധികൃത വ്യവഹാരങ്ങളെല്ലാം ഒരു പരിധി വരെ കുറഞ്ഞു. മനുഷ്യന് മനുഷ്യനെ തിരിച്ചറിയാൻ ഒരു പരമാണുവിനു വേണ്ടിവന്നു. ഈ രോഗത്തിൽ നിന്നും മുക്തിനേടുന്ന വരെ ആകാശവും ഭൂമിയും പുഞ്ചിരിക്കുകയാണ് ..മനുഷ്യനെ കുറച്ചു തിരിച്ചറിവുകൾ നൽകികൊണ്ട്.

ഗൃഹാതുരത്തിന്റെ നോവും പേറി വെറുതെ എന്തെങ്കിലും പറയാതെ മനുഷ്യൻ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു തുടങ്ങിയത് പോലെ. ജോലിയും, സമ്പത്തും, ആരോഗ്യവും, ഉറ്റവരും പോയവരുണ്ടാകും , അവരുടെ ക്ഷമയും ,ത്യാഗവും , ലോകത്തിനു പുതിയ നാളുകൾ സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് ഒരടുത്ത നൂറുവര്ഷമെങ്കിലും ആകാശത്തിനു ഭൂമിക്കുംസന്തോഷിക്കാമായിരിക്കും.

ശുഭപ്രതീക്ഷയോടെ ...